Skiën en Geocaching

Donderdagochtend staan we om 09.30 uur bij Wouter en Lia voor de deur, we laden onze spullen in hun auto en gaan op weg naar Snowshoe in West Virginia. Het is een kleine 5 uur rijden maar we trekken er de hele dag voor uit.

Wouter heeft op het internet caches langs de route gezocht en we stoppen regelmatig om een cache te zoeken. De ene vinden we heel snel en naar een ander moeten we lang zoeken maar in totaal vinden we er toch 8.

We rijden een prachtige route en komen door kleine, armoedige dorpjes, we kijken onze ogen uit naar de huisjes...soms zijn het gewoon krotjes waar mensen wonen. Sommige van die krotjes zijn lang geleden al verlaten. Je moet zoiets met eigen ogen zien het is niet te omschrijven.

We zien ook mooie kerkjes, een vervallen treinstation en een gemeentehuisje met gevangenis. 

Rond vijven komen we aan bij ons hotel in Showshoe. Na het inchecken drinken we gezamenlijk een glaasje wijn en zoeken daarna het restaurant in het hotel op. We smullen van een heerlijke maaltijd en computeren daarna nog een tijdje in de recreatieruimte.

Vrijdagochtend zitten we om 08.00 uur aan het ontbijt. Het regent buiten, geen weer om te skiën. Heel sneu voor Marcel, Wouter en Lia maar ik ben stiekem blij. Ik heb sinds Utah niet meer op een skipiste gestaan en vind een "vreemde" piste best wel eng.

Helaas voor mij knapt het weer rond 10.00 uur op en rijden we naar de piste. Ik sta heel gespannen op mijn ski's maar zet toch door. Al snel merk ik dat het goed gaat en dat het fijne pistes zijn en ik krijg er weer lol in.

                                          Marcel, Wouter en Lia, ik zit in de lift ervoor.

Met zijn vieren doen we een aantal groene pistes en Marcel en Wouter pakken af en toe een blauwe afdaling. Intussen komt de zon te voorschijn en is het heerlijk weer alleen wordt de sneeuw daardoor een beetje papperig.

Rond Tweeen gaan we lunchen en daarna doen we nog een Laatste afdaling. Laat ik nu net op die laatste afdaling vallen, grrrr. Gelukkig bezeer ik me niet maar Lia en ik stoppen er mee. Wouter en Marcel doen nog een zwarte piste waar ook Marcel valt.

Wouter valt bij het vinden van een cache en zijn skipole zit muurvast in de sneeuw, Marcel moet er aan te pas komen om de pole uit te graven. Zo is alleen Lia niet gevallen.

Weer terug in het hotel zoeken we de whirlpool van het zwembad op, dat voelt heerlijk voor onze spieren. We relaxen zo een poosje en gaan dan douchen. Opnieuw eten we in het restaurant van het hotel en kletsen daar nog een tijdje gezellig bij.

Zaterdagochtend is het erg druk tijdens het ontbijt in het hotel. Duidelijk zijn er veel jongeren aangekomen voor een skiweekend. Lia en ik besluiten niet te gaan skieen, we denken dat de sneeuw nog steeds papperig zal zijn maar ook dat het erg druk op de pistes zal zijn.

Marcel en Wouter kunnen zonder ons heerlijk van de blauwe en zwarte pistes af. Lia en ik settelen ons met de Ipad bij de Starbucks, het is er gezellig druk en lekker warm.

Rond enen komen de mannen ook daar, we gaan lunchen in het pizza restaurant en rijden dan weer richting Washington. We rijden opnieuw weer een prachtige route waar veel te zien valt .

                                          Bevroren waterval

Onderweg zoeken we nog enkele caches en drinken koffie bij de MC Donalds. Rond half 8 rijden we bij Wouter en Lia de oprit weer op. We laden onze spullen over in onze auto en rijden richting huis. Het waren 3 gezellige dagen!

Hieronder de foto’s voor picture a day van de afgelopen 3 dagen.

Groetjes, Anja