Een ijskoud rondje langs de monumenten in Washington DC

Het beloofd vandaag een ijskoude dag te worden. Om half 12 heb ik met Petra afgesproken, haar zoon brengt ons heel lief naar de metro in Vienna. We willen de vlindertuin bezoeken maar besluiten de monumenten in de sneeuw te gaan fotograferen. 

We stappen bij McPherson Square uit en lopen naar de Old Ebbit Grill om daar te lunchen.   Het is freezing cold met -7 en een gevoelstemperatuur van -16 graden. We smullen van een heerlijke salade en kleden ons dan dik aan.

Als eerste lopen we langs de voorkant van The White House. Door de dubbele rij hekken kun je helaas niet meer zulke mooie foto’s maken. We zien dan ineens de presidentiële helikopter vertrekken, helaas kunnen we er geen goede foto van maken. Het valt ons op dat er veel security op de been is.

We lopen verder en zien dan een dakloze man of vrouw liggen. De persoon ligt op een putdeksel en van de knieën t/m het hoofd onder een deken. Voor hem/haar liggen een paar afgetrapte badslippers. Aan 1 voet heeft hij/zij geen sok aan en er zit een snee in de voet. De persoon maakt rare schokbewegingen. Petra belt 911, vertelt in het kort de situatie en geeft door waar de persoon ligt. Wij lopen verder en horen en zien even later de ambulance arriveren. Hopelijk heeft de man/vrouw een warme slaapplek voor de aankomende nacht. 

Wij zijn inmiddels bij het 2e Wereld Oorlog Memorial aangekomen. We maken er foto’s en lopen verder. 

We lopen door de kou naar het Vietnam Memorial, heel bijzonder om dit zonder de altijd aanwezige toeristen te zien. Het monument wordt ook wel “de muur” genoemd en achter deze muur is het een stuk minder koud.

                                          Reflectie in het monument

We lopen langs het Lincoln Monument naar het korean Memorial, het zijn 19 beelden van soldaten. De beelden zijn 2 meter hoog en maken indruk.

                                                        Korea Memorial

We bezoeken ook het Martin Luther King Memorial. De ijspegels hangen aan de handen van de man. 

Langs het Washington monument lopen we terug naar de metro, we stappen bij Smithsonian op. Heel lief komt nu de dochter van Petra ons ophalen. Bij Petra thuis nemen we afscheid en rijd ik terug naar huis.

Daar hoop ik een pakje op de stoep aan te treffen, Marcel’s cadeautje, maar nee er ligt niets, grrrr. Het wordt uiteindelijk om 20.15 uur bezorgd. 

Hier mijn foto voor picture a day, het Washington monument lijkt op een 1.

Groetjes, Anja