Na het ontbijt gaan we weer op pad, het is grijs buiten maar gelukkig droog. Via het gecoachen komen we opnieuw op vele leuke plekjes. We scoren goed en zijn lekker op gang maar dan begint er een lampje op het dashboard van de auto te knipperen. Marcel denkt dat het niet veel kwaad kan dus gaan we verder......steeds verder weg bij ons hotel vandaan.
We zijn in Wildwood , een badplaats die om deze tijd van het jaar vrij verlaten is. Daar begint de auto toch wel vreemd te doen, hij schokt wat en het lijkt ieder moment of de motor af wil slaan. We vertrouwen het niet en stoppen bij een garage. We worden daar zeer onvriendelijk te woord gestaan, de man heeft geen tijd snauwt hij Marcel toe. Dan zoeken we een andere garage......helaas, deze bestaat niet meer. De volgende garage is een soort van hobbyschuur, daar rijden we voorbij.
Verlaten badplaats
Onvriendelijke garage
We besluiten terug te rijden naar Cape May......richting ons hotel. We vermijden de snelweg......geen goed idee om daar stil te komen staan. Bij de eerste beste garage in Cape May worden we vriendelijk te woord gestaan maar helaas heeft de man geen tijd vandaag. Hij geeft ons het adres van een andere garage in de buurt. We komen bij een plaatselijke garage terecht waar we heel vriendelijk worden geholpen. Ze maken tijd voor onze auto vrij en we worden zelfs door de eigenaar in zijn truck naar ons hotel gebracht.
Hier worden we heel vriendelijk geholpen
De eigenaar brengt ons naar het hotel
De rest van de middag brengen we wandelend in het plaatsje door en lopen een eind langs de zee, Ondertussen waait het flink en er valt een druppel. Rond vijven krijgen we telefoon dat de auto klaar is en de eigenaar komt Marcel ophalen. Wat een service, Marcel geeft hem dan ook een flinke fooi.
Om half 7 hebben we afgesproken voor het diner in het hotel. Terwijl we smullen van ons visje worden we aangesproken door een man.........of we van Europa zijn, we eten n.l met mes en vork en de meeste Amerikanen gebruiken alleen een vork.
We komen uit Nederland vertellen we hem. Hij reageert heel enthousiast, hij heeft een Nederlandse vriend vertelt hij ons. Enkele weken geleden heeft hij hem nog ontmoet in dit hotel vertelt hij er achteraan. Het is een bekende Nederlander.......we zullen hem wel kennen denkt hij. Hij heeft het over Frank Visser, de rijdende rechter. Er blijkt een foto van hem hier te hangen die de man ons laat zien. Samen met Marcel stuurt hij Frank Visser een bericht via zijn mail........grappig maar toch ook wel vreemd.
Vandaag heb ik weer veel foto's gemaakt vooral van de mooie, oude, soms lelijke Victoriaanse huizen.
Ons hotel
Groetjes, ANja
Wat balen van de auto. Gelukkig dat jullie toch nog een garage hebben kunnen vinden.
BeantwoordenVerwijderenDie huizen zijn wel heel gaaf, ik houd wel van die stijl.
Wat ziet het er allemaal spooky uit zo in de herfst en stil. En wat hebben jullie weer een enerverende dag achter de rug met die kleine garage's. Maar het liep weer goed af met een aardige eigenaar! Veel plezier verder! Greet
BeantwoordenVerwijderenWat sneu van de auto, gelukkig is alles weer OK! Wellicht geen denderend weer maar wel lekker uitwaaien. Wat grappig dat jullie worden aangesproken op het eten met mes en vork, haha! Veel plezier nog. Groetje van Henny Breedijk.
BeantwoordenVerwijderen@ Eveline, ja erg gaaf die huizen maar ik zou er niet in willen wonen.
BeantwoordenVerwijderen@ Greet, inderdaad wat een geweldige service bij die laatste garage.
@ Henny, ja dat vonden wij ook wel heel grappig, nooit eerder mee gemaakt.