Vanmorgen ga ik weer verder aan mijn salontafel. Het resultaat is niet naar mijn zin dus zit er maar 1 ding op.......weer kaal schuren. Grr, dat wordt de 3e keer en ik ben er inmiddels helemaal klaar mee maar heb geen keus. Ik schuur buiten op het dek en gelukkig is het heerlijk lenteweer met 18 graden. .
Halverwege is mijn schuurpapier op dus rijd ik naar de Home Depot. Daar vraag ik advies hoe ik de tafel moet behandelen want het schiet zo niet op. Ik heb het potje van de beits, verf of olie (weet niet wat het is) bij me. Er staat een jong meisje achter de verfmengbalie en zo te zien heeft ze er niet veel verstand van. Ze kijkt na mijn vraag hulpzoekend om haar heen maar er is geen andere medewerker om bij te springen.
Ze neemt me mee naar de potten beits/verf/olie, zo'n pot die ik al heb. Er staan kwasten van het zelfde merk naast en die moet ik volgens haar maar proberen, ja jammer dan die heb ik al geprobeerd.
Ze vindt mijn vraag erg lastig maar ineens schiet haar iets te binnen.....ik moet een doek gebruiken. Ok, wat voor een doek vraag ik......tja dat weet ze ook niet.
Dan heeft ze opnieuw een helder moment, ze hebben een schap vol met doeken en ze vraagt me haar te volgen. En ja hoor hier vist ze een pak met 4 doeken uit die ik nodig zou hebben. Ik heb er weinig vertrouwen in en wil bijna vragen of er niet een medewerker is die er meer verstand van heeft. Maar goed ik besluit het toch te proberen.
Weer thuis schuur ik verder en dan is de tafel weer kaal. Dan ga ik met de doeken en de beits/verf/olie aan de gang en verhip het resultaat is een stuk beter. Nog niet helemaal goed maar na het drogen moet ik nog een 2e keer aan de gang. Ik heb goede hoop dat het nu goed gaat komen. We zullen het zien morgen. Inmiddels ben ik al wel de hele week druk met die stomme tafel, grrrr.
Morgen (donderdag) viert mijn vader zijn 88e verjaardag. Hij ziet er niet uit als iemand van 88 en hij praat overal nog over mee. Mijn ouders wonen nog altijd zelfstandig en fietsen samen nog hele afstanden. Onderstaande foto is in oktober gemaakt.......zeg nou zelf: mijn ouders zien er niet uit als 84 en 88 jaar.
Groetjes, Anja
Gefeliciteerd met je jarige vader! Fijn dat ze fietstochten samen kunnen maken, je ouders zien er op de foto nog niet uit als tachtigers. Wat een voorrecht dat jij je beide ouders nog hebt! Een fijne dag en veel succes met je salontafel!
BeantwoordenVerwijderenWat een geduld heb jij! Daar kan ik nog van leren, want die tafel had bij mij intussen al bij de vuilnis gestaan.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met de verjaardag van je vader. Wat fijn om beide ouders zo lang te hebben.
@ Lieneke, dat is zeker een voorrecht.
BeantwoordenVerwijderen@ Joyce, veel keus had ik niet wat de salontafel betreft.