Ruim 3 weken geleden stonden de container en de vrachtwagen (met onze inboedel uit de oppslag) voor ons huis. Met 7 man sterk werden die leeg gehaald. Het weer werkte mee, en al snel stond onze oprit bomvol. De dozen werden later naar de betreffende ruimtes gesjouwd. Al gauw stond ons huis vol dozen.........waar laat ik alles heb ik regelmatig aan Marcel gevraagd.
Vooral de zolder.........en we hebben een grote zolder maar die stond zo vol met dozen. Echt, ik ben altijd vrij positief maar dit zag ik soms even niet zitten. Gelukkig is het allemaal goedgekomen en staat alles nu alles op zijn plaats. Onze slaapkamer werd als eerste "bewoonbaar" gemaakt al was het een hele klus om ons Amerikaanse Cal-King matras boven te krijgen. Daarna was de zitkamer aan de beurt. De eerste nacht hebben we prima geslapen, we doken dan ook dood-en-doodmoe ons bed in. De tweede dag stonden de verhuizers om 08.00 uur weer op de stoep. Kasten werden opgebouwd en dozen uitgepakt, zo werd ons huis steeds meer bewoonbaar. We misten verschillende spullen, enkele dingen kwamen we de volgende dag tegen in de nog niet uitgepakte dozen. Er zijn ook enkele kleine spullen die we tot de dag van vandaag niet terug gevonden hebben. Ons huis voelt heel goed al is het even wennen dat we wat minder ruimte hebben dan in Amerika. Neem de oprit, we hebben een grote oprit waar wel 3 auto's kunnen staan....maar niet naast maar achter elkaar. En de keuken, die is hier heel wat kleiner dan we gewend waren. Maar in Amerika is bijna alles maatje XXL. Ik geniet hier van het boodschapen doen. De supermarkten zijn hier zoveel kleiner dan in Amerika maar ik heb het idee dat het assortiment veel ruimer is. Het is in ieder geval veel goedkoper en ik kan er op de fiets naar toe..........daar geniet ik van. In Amerika werd de fiets in het dagelijkse leven niet gebruikt. Het voelt goed om weer terug in Nederland te zijn, het weer van de afgelopen weken is daar ook debet aan. We genieten van heerlijk (na)zomerweer. Het is ook erg fijn om weer dicht bij onze kinderen, kleinkind, familie en vrienden te zijn. Inmiddels heb ik al enkele keren met veel plezier op Benjamin gepast. Die kleine lieverd werd vorige week alweer 9 maanden en hij loopt al achter een loopwagen. Natuurlijk missen we ook e.e.a uit Amerika, denk dan vooral aan vrienden (Wouter en Lia en ook de overige Nederlandse gezinnen) maar ook de 24-uurs economie. Marcel is inmiddels in zijn nieuwe functie aan het werk. Het was wel even vreemd voor mij om na 1,5 maand weer alleen thuis te zijn. Zo langzamerhand pakken we draad hier weer op, het voelt goed om weer "thuis" te zijn. We zijn bijna gesetteld, er moet nog een andere verwarming in de keuken komen en we hebben beneden raambekleding aan laten meten. Ik heb ook al met mijn nieuwe huisarts en tandarts kennis gemaakt. De huisarts had ik nodig voor herhaalrecepten en de tandarts voor kiespijn. Grrr, ja hoor ik had weer eens kiespijn. Met deze update sluit ik deze blog af. Ik wil jullie "mijn lezers" bedanken voor de interesse in "ons leven rondom WashingtonDC". Wij hebben genoten van dat leven......dat pakt iemand ons meer af. Voor nu genieten we van een leven in ons mooie Nederland en dat wens ik jullie allemaal. Vriendelijke groeten, Anja
Inmiddels zijn we alweer ruim 3 weken terug in Nederland en we genieten van heerlijk zomerweer. Ons huis is klaar, de nieuwe keuken en badkamer zijn helemaal naar onze zin en hier en daar is een muurtje gesaust.............en gerepareerd. Foutje van de installateur.
De nieuwe keuken.
We vinden het fijn om weer dicht bij onze kinderen, Benjamin en een ieder die ons lief is te zijn. De eerste 3 weken brengen we door in een mooie, moderne en schone bungalow op een vakantiepark. We krijgen er bezoek van mijn ouders en onze kinderen.
Vakantiewoning
Met jordy en Maaike We brengen tussendoor ook een bezoek aan de Markthal in Rotterdam en bekijken de molens bij Kinderdijk.
Eind augustus zijn we dan helemaal klaar en kan de container komen Maar nee.....de boot heeft pech op zee en de container met onze inboedel zal niet op de beloofde 1 september komen lossen. Jammer maar het is niet anders. We moeten wel uit de vakantiebungalow want deze is weer verhuurd en helaas zit het park helemaal vol. De container zal een week later aankomen en wij verhuizen op 5 september voor een midweek naar een Hotel. We krijgen daar een mooie loft met keuken, kamer, slaapkamer en een prachtige badkamer. Helaas geen buitenruimte maar ach het is maar voor een paar dagen.
Vandaag krijgen we bericht dat de boot wederom vertraagd is.......problemen met de rederij. Ze verwachten nu dat hij eind volgende week zal komen lossen. Gelukkig hebben we een week bij kunnen boeken in het hotel. We maken er maar het beste van, morgen gaan we fietsen op de veluwe en misschien doen we nog een dagje Zaanse Schans. We boffen zo echt met het weer. Groetjes, Anja
Wow, wat een leuke reacties, dank jullie wel!! We zijn zondag in Washington uitgezwaaid door Myrthe en Alex en in Nederland verwelkomt door Wouter & Lia (die tijdelijk in Nederland zijn) zo lief! Een taxi bracht ons naar het vakantiehuisje waar Jordy ons stond op stonden te wachten. Sanne en Benjamin zagen we later op de dag en mijn ouders hebben we vandaag bezocht. Benjamin is zo schattig alleen vindt hij opa toch wel heel eng. Dikke tranen maar ach dat zal snel veranderen, met zo'n lieve opa. Half september zal ik nog eens bloggen over hoe het ons vergaat.
De laatste laatste volle dag van ons leven rondom WashingtonDC. Een warme dag met 36 graden en een gevoelstemperatuur van 43 graden..........dat is echt heel erg warm. Geen dag om buiten door te brengen.
We doen vanmorgen rustig aan, rijden na het ontbijt naar het postkantoor om er onze post op te halen. Evt. post die we nog krijgen zal doorgestuurd worden naar Wouter & Lia. Bij de optometrist laat ik mijn bril goed zetten en we lopen nog een laatste keer de Giant binnen. In de Fair Oaks Mall trakteren we onszelf op Sushi, we smullen ervan. Weer terug op de kamer maakt Marcel onze telefoons simlockvrij. Bij zijn telefoon gaat dat meteen goed maar bij mijn telefoon heeft hij hulp nodig van AT&T. Wat later daardoor dan gepland rijden we naar Falls Church waar A haar verjaardag viert. We praten gezellig bij met de aanwezige collega's en hun gezin en smullen van een heerlijke maaltijd. Veel collega's zijn in Nederland of met vakantie. Rond half 8 nemen we afscheid van de aanwezige, ook van mijn "poppetje Alex".......ik zal haar missen. Morgen komt ze samen met haar mama ons uitzwaaien op het vliegveld....zo lief!!.
Weer terug op de kamer checken we in voor onze vlucht naar Amsterdam........nog 1 nachtje slapen. de koffers staan klaar en ook wij zijn er klaar voor. Dit was het dan..........ons leven rondom WashingtonDC zit erop. We hebben in totaal 7 jaar in Amerika gewoond, ruim 4 jaar in Utah en een krappe 3 jaar in Virginia. Een vervolg zal er niet komen, Marcel gaat over 1,5 jaar met vervroegd Pensioen. We hebben genoten en veel van dit prachtige land gezien. Ook onze kinderen, familie en enkele vrienden hebben mee kunnen genieten. Dit pakt niemand hen en ons meer af. Het meest bijzondere vind ik nog steeds dat ik mezelf heb leren kennen. Ik ben tot veel meer in staat dan ik voor mogelijk had gehouden. Ver weg van onze kinderen, ouders en zussen en later ook ons kleinkind hou ik me staande. Dit had niemand ooit verwacht van mij, ik was zo regio-en-familie gebonden. Maar zoals Ben, onze helaas uit Utah overleden vriend, altijd verkondigde: brood bakken ze overal. Nogmaals, we hebben genoten en ook veel fijne mensen leren kennen......we hebben vrienden voor het leven gemaakt. Dan denk ik aan Wouter en Lia.......zulke fijne mensen. Ik wil alle lezers van mijn blog bedanken, leuk dat jullie ons gevolgd hebben. Dank voor de reacties, ik heb ze met plezier gelezen. Morgen om 18.00 uur vliegen we terug naar Nederland waar we op 15 augustus rond 07.30 uur zullen landen. Een taxi zal ons met alle koffers naar de vakantiewoning brengen. Twee dagen later krijgen we dan de sleutel van ons nieuwe huis. In drie weken tijd zal er een nieuwe keuken en badkamer geplaatst worden. Zoals het er naar uitziet zal de container rond 1 september arriveren. Dag lieve volgers,
Vanmorgen slapen we uit tot 08.00 uur en na het ontbijt gaan we op pad naar Crystal City. Crystal City is een wijk in Arlington County ten zuiden van Washington DC. Er zijn hier veel kantoorgebouwen (waar Marcel zijn kantoor zich ook bevind) die met ondergrondse gangen met elkaar verbonden zijn. Een gedeelte van Crystal City is een ondergrondse stad met restaurants, eetgelegenheden en winkeltjes. Marcel levert er zijn laptop en toegangspas in terwijl ik in de winkeltjes rondneus. hieronder wat foto's van de ondergrondse gangen.
Als laatste rijden we naar Georgetown waar Marcel zijn parkeerkaart inlevert. Dan is hij echt helemaal uitgewerkt hier. We smullen van een lunch bij Noodles & Companyen zijn rond half 2 terug op onze hotelkamer. Het is inmiddels warm tot zeer warm buiten, geen weer om aan het zwembad door te brengen. Vanuit onze hotelkamer zie ik dan ook niemand in het zwembad. Ik was, droog en strijk er onze laatste was weg en Marcel verwerkt wat administatieve zaken. Later pak en weeg ik onze koffers, we zullen Amerika verlaten met 4 koffers en 2 handbagage koffers. Om 18.30 uur hebben we metPetra en Rick bij Matchbox afgesproken. We praten daar gezellig bij en genieten van een heerlijke maaltijd. Weer terug bij ons hotel nemen we afscheid maar beloven elkaar contact te blijven houden. Terug op de kamer schrijf ik deze blog terwijl Marcel een Schiphol taxi regelt. Nog 2 nachtjes slapen en nog 1 volle dag te gaan. Groetjes, Anja
Marcel vertrekt vanmorgen voor de laatste keer naar zijn werk. Dat het anders loopt weten we op dat moment nog niet, hij moet morgen nog een keer terug om uit te boeken. Het belooft een warme dag te worden, we hebben vandaag en de komende dagen twee hitte waarschuwingen. Ik besluit het zwembad maar weer op te zoeken en heb het bad de meeste tijd voor mij alleen. Rond drieën vind ik het met 34 graden, zelfs in de schaduw, echt te warm worden. Ik besluit terug naar de kamer te gaan om te douchen en de rest van de middag in de airco door te brengen.
Vanavond zijn we bij Richard & Leonie en hun kinderen uitgenodigd voor het eten. We genieten van een gezellige avond en smullen van een heerlijke maaltijd buiten op hun mooie, grote dek. Rond 21.45 uur zijn we terug in het hotel waar Marcel nog wat documenten voor zijn werk moet versturen. Ik schrijf in die tijd deze blog.
Nog 3 nachtjes slapen :-) Morgen (vrijdag) gaan we met Petra en Rick uit eten en zaterdag hebben we een verjaardag bij J & A. We zullen dan definitief afscheid nemen van de aanwezige JSF collega's met hun gezinnen. Groetjes, Anja
De huisbaas is niet voor reden vatbaar, hij zal de waarborgsom a $ 7700 min $ 500 dollar terug op onze rekening storten. Zijn we het daar niet mee eens, dan dreigt hij om het bedrag 45 dagen lang vast te houden. Dat recht heeft hij helaas. Ik ben zo teleurgesteld in die man, we hebben het huis zo goed verzorgd achter gelaten, dat kun je op het filmpje hieronder zien. Het gaat me niet eens om die $ 500 (al is het veel geld) maar meer om het idee. Maar goed........genoeg hierover.
Dacht ik dat het vandaag een mindere zomerdag zou worden........maar nee, we genieten van een heerlijk zonnige, halfbewolkte dag met 33 graden. Vanmorgen wandel ik met mijn fototoestel door het Mosaicdistrict. Het is er midden op de ochtend nog rustig, dat is in de avond wel anders. Het is er dan gezellig druk en we zien er heel veel pokemon spelers.
Hyatt House, ons hotel
Na de lunch breng ik de middag aan en in het zwembad door, het is er goed vertoeven. Marcel is nog gewoon aan het werk, niet helemaal gewoon want hij werkt Richard, zijn opvolger, in. Nog 4 nachten slapen en dan vliegen we terug naar Nederland. We tellen de dagen echt af, het is mooi geweest. Groetjes, Anja
