Na ruim een uur lopen we terug naar de auto waar de airco op hoog gaat. Via een omweg rijden we terug naar het hotel en komen zo op plaatsen waar we nooit eerder zijn geweest en passeren ook het Washington Monument.
Weer terug bij het hotel kleden we ons om in zwemkleding en brengen de middag aan en vooral in het zwembad door. Het is daar waar we via radio 1 horen dat Nederland een gouden medaille binnensleept.
Rond vijven gaan we terug naar de kamer waar we douchen en omkleden. Tegen zessen rijden we naar de stad, we willen Washington by Night bezoeken. We zoeken even naar een parkeerplek maar vinden die vrij snel. Ons 1e doel is een hapje eten want de magen rommelen.
Het is nog licht wanneer we het restaurant verlaten, we lopen langs het kerkje van de presidenten en nemen dan plaats op een bankje voor het White House. Het is er druk met toeristen en we zien veel politie en bewakers op de been.
Het is hier vroeg donker, voor negenen maak ik foto's van de voorkant van het Witte Huis en lopen we naar de achterkant.
We vervolgen onze weg naar het Washington Monument, rond dit tijdstip zijn er nog veel mensen (toeristen?) op de been.
Ons volgende doel is het Capitool, hier is het wat rustiger met toeristen.
We zoeken dan de auto weer op en rijden langs het 2e wereldoorlog monument en zien in de verte het Lincoln memorial. Rond tienen zijn we terug in het hotel.
Lian vraagt bij de reacties of ik zin heb om weer in Nederland te gaan wonen. Die vraag kan ik met een volmondig Ja beantwoorden. We hebben het hier reuze naar onze zin gehad, we hebben genoten van "ons leven rondom WashingtonDC". Maar wat verheugen we ons weer op een leven in Nederland, dicht bij onze kinderen, ons kleinkind en een ieder die ons lief is. De mooie zomerdagen zullen we gaan missen maar niet de hitte met de daarbij horende benauwdheid, dat is ook tien keer niets. Marcel "verheugt" zich op het Nederlandse verkeer en de Nederlandse wegen.
Groetjes, Anja
