Eindelijk mag ik het dan van de daken schreeuwen..............

Er zijn van die dagen dat ik niet veel te vertellen heb..........er zijn ook dagen dat ik heel veel heb te vertellen, vandaag is zo'n dag.

Eindelijk mag ik het dan van de daken schreeuwen:  Sanne en Tomas verwachten begin januari hun eerste kindje. Wij worden Opa en Oma, super leuk nieuws!! Sanne is nu 13 weken zwanger en alles gaat tot nu toe naar wens. 

We hebben inmiddels ook de beslissing genomen om niet bij te tekenen, we verhuizen in oktober 2016 terug naar Nederland. Er waren al wat twijfels, we missen al zolang zoveel van onze kinderen, de zwangerschap van Sanne heeft de doorslag gegeven. 

Het wil zeker niet zeggen dat we het hier niet naar onze zin hebben, we gaan er dan ook nog ruim een jaar van genieten. Ik weet ook dat we terug in Nederland het leven van hier zullen missen maar het is goed zo. 

Vanmiddag ga ik weer met Petra op stap. We willen naar Mason Neck State Park maar het weer leent zich er niet voor. Het is bewolkt en het ziet er dreigend uit, koud is het allerminst. We veranderen onze plannen en gaan met de Metro naar Washington. De dochter van Petra brengt ons heel lief naar de Metro in Vienna.

In Washington lunchen we bij Paul, we smullen er van een stokbroodje met zalm. Dan lopen we naar het National Museum of Natural history, we bezoeken daar de vlindertuin. We hebben kaartjes voor 14.00 uur en besluiten tot die tijd de fotogallery van Frans Lanting Into  Africate bekijken. 

Om 14.00 uur zijn we terug bij de vlindertuin en mogen er naar binnen. Er zijn erg veel vlinders dit keer. We fotograferen erop los. De vlinders zijn gek op Petra's groene shirt en liften met haar mee. Ik heb een hele tijd 2 vlinders in mijn haren. 

Na een uur fotograferen wordt de hitte ons daarbinnen teveel. We lopen terug naar de metro die ons naar Vienna brengt. Daar lopen we naar Petra's huis. We nemen afscheid en ik vervolg mijn weg naar huis.

Daar bel ik naar mijn vader maar krijg mijn moeder aan de telefoon. Dat is vreemd wat ze zou een nachtje in het ziekenhuis moeten blijven. De punctie is niet doorgaan want uit de echo bleek dat het vocht in haar buik is verdwenen. Dat is goed nieuws!

We hebben een lang weekend voor de boeg, het weekend van the 4th of July.
Groetjes, Anja

Met Petra naar de vlindertuin

De kou is voor even verdwenen het voelt vandaag zelfs lenteachtig aan. Zonder dikke das en zonder handschoenen rijd ik vanmorgen naar Petra in Vienna. Petra’s dochter is weer eens zo lief om ons naar de Metro te rijden en later weer op te halen.

We gaan vandaag naar de vlindertuin in het Natural History museum, maar eens gaan we lunchen bij het Mitsitam Cafe in het American Indian museum. Ik proef daar voor het eerst in mijn leven een baby inktvisje, een beetje taai maar wel lekker. Later lopen we naar het Natural History museum, al lopend neem ik nog enkele foto’s. 

In het museum nemen we de trap naar de eerste verdieping en kopen daar een entreekaartje voor de vlindertuin. We laten onze jassen buiten want het is er warm. Via een sluis lopen we de tuin in, wow......wat een vlinders is mijn 1e gedachte. Petra en ik fotograferen er op los en genieten van de vele kleurrijke vlinders en hun gefladder.

Weer beneden in het museum genieten we van foto’s die een International Award hebben gewonnen. Wow, als je toch zo kunt fotograferen.  

Uiteindelijk besluiten we om te gaan al hadden we nog wel veel langer willen blijven. We nemen de metro terug naar Vienna en daar staat Petra’s dochter ons al op te wachten.

Bij Petra thuis nemen we weer afscheid en ik rijd terug naar huis. Wat een heerlijke dag weer!

En dan hier de laatste foto voor het Black & White thema..

Fijn weekend, groetjes, Anja