Dat was het dan, ik zit sinds vanmiddag in een soort van VUT. Ik geloof niet dat ik over 3 jaar, wanneer ik 56 ben, nog aan het werk kom. Op 3 maanden na heb ik 2 jaar met veel plezier bij de juwelier gewerkt en had er leuke collega’s. Ik zou er waarschijnlijk nog jaren gewerkt hebben ware het niet dat het 2e Amerika-avontuur op ons pad kwam.
Toch wel raar dat ik er nu niet meer werkzaam ben. Door mijn collega’s werd ik vandaag verwend met een prachtige bos bloemen, een kado-cheque van Didi en een lieve kaart. 1 Collega moest huilen met het afscheid nemen, zo zielig.
We weten nog steeds niet wanneer de verhuizers komen........ach ja wat maakt het uit, ik heb me erbij neergelegd en wacht het maar af. Ons huis staat inmiddels 7 weken te koop en we hebben 2 “kijkers” gehad. Helaas moeten die mensen hun eigen huis nog verkopen dus dat schiet niet op ook dat wachten we maar af.
We hebben zoveel zin in ons nieuwe Amerika-avontuur al zullen we ook veel dingen uit Nederland missen. Dan doel ik niet op levensmiddelen of zo maar meer op het contact met onze kinderen, ouders, mijn zus/zwager, Marcel’s zussen en vrienden. Gelukkig hebben we skype, dat maakt heel veel goed. Wat onze kinderen betreft......we hopen dat ze meerdere keren onze kant uit zullen komen.
Vanavond waren Jordy en Eva hier, Jordy heeft heerlijk voor ons gekookt. Wat een genot wanneer je zo lekker en goed kunt koken. Helaas ben ik geen keukenprinses.
Groetjes, Anja
